Vigdis Hjorth’un oldukça sevilen bir o kadar da etkileyici romanı ‘Miras’ önce Norveç’te daha sonra tüm dünyada ses getirmiş, kendisine geniş bir kitle yaratmıştır. Peki roman ne anlatıyor ve onu bu kadar etkileyici kılan nedir?
Bazen bir kitabı elinize alıp şöyle bir sayfalarını karıştırdığınızda ilk dikkat edilenlerden birisi elbette ki giriş cümlesidir.
“Babam beş ay önce öldü, zamanlama ya çok iyiydi ya da çok kötü, nereden baktığınıza göre değişir.”
Sözleriyle başlayan roman ölüm gibi üzücü bir hadiseye farklı bir bakış açısıyla yaklaşarak bizi romana çekiyor. Ana karakterimiz Bergljot ailede yaşanan travmatik bir olayı geç de olsa fark edip ailesiyle görüşmeyi kesip yalnızca kardeşi Astrid ile görüşerek hayatını devam ettiriyor. Miras paylaşımından dolayı ailesiyle görüşmek zorunda kalan Bergljot tekrardan istemediği durumlarla karşı karşıya kalıyor.
***Buradan sonrası ipucu içerecektir***
Küçükken insan hakları ihlal edilen Bergljot’a babası bir yara bıraksa da ne annesi ne de kardeşleri bu yaraya merhem olmuyorlar. Yıllarca başına gelen durumlardan ailesine bahsetse de annesi ve kardeşleri asla ona inanmıyor. Ailesinin kapatamadığı yarayı Bergljot’da kapatmıyor. Önce onlarla görüşmeyi keserek onları kendinden mahrum bırakıyor.
Annesinin evliyken bir profesöre aşık olup imkansız aşkına kavuşamaması fakat Bergljot’un tıpkı annesi gibi bir profesöre aşık olup aşkına karşılık bulması bir nevi annesinden aldığı sessiz bir intikam olarak karşımıza çıkıyor.
Bergljot acısına sanatsal, sosyolojik, psikolojik ve politik yönden yaklaşsa da acısının duyulmamasına, yok sayılmasına bir çare bulamıyor. Yani aslında, kitapta sadece bir travmanın bir insanı, aileyi nasıl etkilediği değil acıya nasıl göz yumulduğu da güzel bir şekilde işleniyor.
Kitapta çeşitli filmlere, yazarlara, kitaplara referans veriliyor fakat ben de bu kitabı sevenlere Türk Edebiyatı’ndan Nermin Yıldırım- ‘Rüyalar Anlatılmaz’ kitabını önermek isterim.
Kitap Kapağı
